kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy

Książki jogowe podają od 15-30 sekund (około 5 głębokich wdechów i wydechów). Dodatkowo można powtórzyć 3 razy wszystkie pozycje podczas sesji. W niektórych asanach, na przykład relaksacyjnych, można trwać kilka do kilkunastu minut, jeśli czujesz się w nich komfortowo. Wszystko zależy od naszych potrzeb i celu, jaki chcemy Rekonwalescencja po usunięciu polipa szyjki macicy trwa od 2 do 4 tygodni – w tym czasie należy przestrzegać zaleceń lekarskich po zabiegu. Natomiast śluzówka macicy odbudowuje się po około 5 dniach, ale do jej pełnej regeneracji i zdolności przyjęcia zapłodnionej komórki jajowej potrzeba nawet 3 miesięcy. Do tego czasu Usunięcie macicy i jajników – rehabilitacja po usunięciu macicy i jajników. U każdej, bez wyjątku kobiety, która zdecyduje się na zabieg usunięcia przydatków, czas rekonwalescencji przebiega inaczej. W większości przypadków zależy od ogólnej kondycji fizycznej, innych schorzeń, a także psychicznego nastawienia osoby. Jeśli okaże się, że usunięcia macicy można było uniknąć, a zabieg jest wynikiem błędu lekarskiego, pacjentka ma pełne prawo żądać rekompensaty. Co więcej, panie po usunięciu macicy mogą starać się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności oraz o rentę. Usunięcie macicy jako trwały uszczerbek na zdrowiu Jeżeli została Ci usunięta macica po porodzie skontaktuj się z nami, aby ustalić jakie masz możliwości uzyskania odszkodowania i zadośćuczynienia. Zadzwoń teraz 722 080 080 lub wyślij zgłoszenie. Histerektomia (usnięcie macicy) jest obarczona dużym ryzykiem powikłań pooperacyjnych. Szacuje się, że do zabiegu dochodzi w Freut Mich Deine Bekanntschaft Zu Machen. Żeński układ rozrodczy cierpi nie tylko podczas ciąży, ale także z powodu rozwoju różnych chorób, które mogą prowadzić do usunięcia macicy. W tym artykule omówimy histerektomię, dowiemy się, jaka to operacja, jakie są jej rodzaje i jakie są konsekwencje dla organizmu kobiety. Porozmawiajmy także o okresie Usunięcie macicy2 Kiedy wydajesz: świadectwo3 Jak przebiega operacja: rodzaje histerektomii4 Suma częściowa5 Razem6 Histerosalpingovaroectomy7 Radykalny8 Cechy okresu rehabilitacji9 Pierwszego dnia10 Późniejsze odzyskiwanie11 Seks po usunięciu macicy12 Czy po histerektomii można zajść w ciążę?13 Możliwe powikłaniaHisterektomia jest operacją usunięcia macicy, która obejmuje usunięcie macicy, bez jajników i operacja jest przeprowadzana w przypadkach, gdy narząd dotknięty jest chorobą, lub infekcja z macicy może rozprzestrzenić się na inne układy narządów, zagrażając zdrowiu macicy jest dość powszechną operacją, więc w tej dziedzinie jest więcej niż wystarczająco doświadczonych ważne! Amputację przeprowadza się tylko wtedy, gdy choroby nie można wydajesz: świadectwoHisterektomia wykonywana jest tylko w ostateczności, chociaż operacja ta jest bardzo częsta, dlatego warto dowiedzieć się, w jakich przypadkach lekarz kieruje usuwaniem i dlaczego ten problem stał się powszechny. Czy wiesz? W pochwie kobiety występuje raczej kwaśne środowisko, które jest spowodowane żywotną aktywnością bakterii kwasu mlekowego. Bakterie te są bardzo przydatne dla organizmu, ponieważ kwaśne środowisko chroni przed reprodukcją chorobotwórczych jak w przypadku innych narządów, które nie wpływają bezpośrednio na żywotność organizmów (serce, mózg), macicę można usunąć z powodu tym przypadku napromieniowanie całego organizmu da gorszy wynik niż amputacja, ale w ostatnich etapach po histerektomii może zalecać "chemię".Należy rozumieć, że nie ma skutecznego leku na raka, więc usunięcie jest uważane za najlepszą możliwą każdy włókniak jest leczony przez usunięcie narządu, ale w przypadku zagrożenia zdrowia, lekarz skieruje cię do amputacji. Oprócz nowotworów złośliwych mogą występować nowotwory łagodne. Fibroidy (łagodne guzy) mogą pojawić się w macicy, co powoduje ból o różnej sile, krwawieniu i niedokrwistości. Niestety, takie poważne choroby u kobiet, takie jak zespół policystycznych jajników, bakteryjne zapalenie pochwy, brak miesiączki, zapalenie bartholiny, dysplazja szyjki macicy i erozja, wirus cytomegalii, polipy macicy, zapalenie błony śluzowej macicy, leukoplakia, torbiel jajnika, nie są operację można wykonać, jeśli masz chorobę, taką jak endometrioza. Ten "ból" może powodować nie tylko bezpłodność, ale także zakłócać pracę wielu jest to, że tkanki macicy zaczynają się rozwijać, wypełniając puste przestrzenie i docierając do sąsiednich problemem jest to, że te tkanki podczas menstruacji zaczynają krwawić, co powoduje wewnętrzne krwawienie. W przypadku, gdy leczenie farmakologiczne nie daje wyników, usunięcie narządu jest jedynym ważne! Endometrioza rozwija się tylko u kobiet w wieku przebiega operacja: rodzaje histerektomiiNastępnie porozmawiajmy o tym, jakie są opcje operacji i co decyduje o wyborze metody usuwania macicy. Podajemy krótki opis każdego częściowa Histerektomia subtotalna to usunięcie organu bez szyjki macicy. Do operacji wykonuje się 1 lub 2 małe nacięcia w jamie brzusznej, które w przyszłości zostaną zaciśnięte bez blizn. Przeprowadza się go zarówno po usunięciu przydatków, jak i bez ich opcja jest lepsza do zastosowania w przypadkach, gdy na ciało nie ma wpływu złośliwy guz, który jest jedynym przeciwwskazaniem do stosowania tej rak zostanie zdiagnozowany, ta opcja usuwania może doprowadzić do nawrotu, pojawienia się komórek rakowych w szyjce macicy. Histerektomia subtotalna ma następujące zalety: Relacje fizjologiczne utrzymują się, zmniejszając ryzyko seksualne i libido po operacji w większości przypadków pozostają wypadaniu narządów płciowych. Wariant sumy częściowej jest odrzucany, jeśli macica jest duża lub występuje problem z zakresu opcja, podążając za nazwą, oznacza usunięcie macicy wraz z szyją. Ta opcja jest wykonywana w przypadkach, gdy pozostawienie szyjki macicy jest niebezpieczne dla zdrowia lub rozmiar ciała nie pozwala na częściowe (częściowe) taka operacja jest przypisana kobietom po 40 latach, u których zdiagnozowano mięśniaki. Ponadto, cała metoda jest używana do wypadania macicy wraz z szyjką macicy jest konieczne, jeśli lekarz wykrył negatywne zmiany w szyjce całkowita histerektomia nie wymaga usunięcia jajników i rurek, narządy te można wyciąć, jeśli masz raka. HisterosalpingovaroectomyWariant jest "rozszerzoną wersją" całkowitej histerektomii. Operacja ta polega nie tylko na usunięciu macicy za pomocą szyjki macicy, ale także na wszystkich przydatkach (rurkach i jajnikach).Jeśli zdiagnozowano nowotwór, wówczas wykorzystywany jest tylko ten gatunek, ponieważ rak może się rozprzestrzenić lub już rozprzestrzenił się na histerosalpingovaroectomy wykonuje się, gdy oprócz choroby macicy występują nieprawidłowości w rozwoju jajników lub ich stanu radykalna, biorąc pod uwagę nazwę, jest przeprowadzana tylko w dwóch przypadkach: raka lub endometriozy w późniejszych typ histerektomii obejmuje nie tylko całkowite usunięcie macicy i wszystkich przydatków, ale także 1/3 pochwy, warstwy tłuszczu i węzłów chłonnych. Taka operacja jest tak zła dla zdrowia kobietże okres rehabilitacji jest opóźniony o ogromną ilość czasu, a możliwość powikłań, z powodu braku listy narządów, zwiększa się wiesz? Niektóre dziewczynki rodzą się natychmiast z dwoma macicami. Dzieje się tak dlatego, że w chwili, gdy jajowody łączą się, tworząc macicę, pojawia się niewielkie zaburzenie rozwojowe. W rezultacie każda rura tworzy oddzielną macicę. Takie odchylenie pozwala mieć dzieci, ale ciąża mija z poważnymi okresu rehabilitacjiBiorąc pod uwagę złożoność operacji usunięcia macicy, konsekwencje dla organizmu będą najtrudniejsze, a więc okres rehabilitacji jest niezwykle ważny dla zdrowia pacjenta, ponieważ operacja bije zarówno zdrowie fizyczne, jak i dniaPierwsze dni po zabiegu są najcięższe, ponieważ pacjent odczuwa nie tylko silny ból fizyczny, ale także wstrząs i pojawiają się zaburzenia emocjonalne. Ból Bolesne doznania powstają zarówno z powodu zewnętrznych obrażeń (szwów), jak i wewnętrznych (miejsc amputacji).Aby tłumić ból, lekarze przepisują zarówno narkotyczne, jak i nie-narkotyczne środki przeciwbólowe, w zależności od siły Pacjent jest przeciwwskazany do ciągłego kłamstwa, ponieważ jest to niezbędne do poprawy krążenia potencjalnego niebezpieczeństwa rozejścia się szwu, przez 2-3 dni pacjent powinien wstać z łóżka i zrobić kilka kroków. Taka aktywność stymuluje jelita i zapobiega powstawaniu obrzęków ważne! Aktywność ma pozytywny wpływ na zdrowie, skraca czas rehabilitacji i zapobiega występowaniu Natychmiast po zabiegu kobieta może pić tylko niegazowaną wodę. Zabronione jest jedzenie. Przez 2-3 dni można stosować niskiej zawartości tłuszczu buliony i jogurt, aby przywrócić normalne jelit i przewodu pokarmowego. Co więcej, codziennie do diety dodaje się kilka produktów, unikając ciężkich i szkodliwych produktów dla żołądka, jak również tych, które wywierają nadmierne obciążenie na organy odzyskiwanieDrugi etap rozpoczyna się po wypisaniu ze szpitala, który trwa 30-45 dni, w zależności od złożoności operacji. Aktywność Przez kilka miesięcy po operacji kobieta nie może podnosić ciężarów ani przeciążać. Każde ćwiczenie może prowadzić do rozejścia się szwu lub wewnętrznego krwawienia. Jedzenie Tylko zdrowe zbilansowane jedzenie, które nie powoduje dużego obciążenia żołądka, wątroby lub układu wydalniczego. Konieczne jest porzucenie produktów, które obejmują ważne! Zabronione jest spożywanie tłustych lub pikantnych potraw, a także alkoholu. Leki Lekarz przepisuje nie tylko leki przeciwzapalne i antybiotyki, ale także środki hormonalne, enzymatyczne i naprawcze, które pomogą w normalizacji pracy narządów i układów narządów w przypadku braku układu rozrodczego. Życie seksualne. W pierwszym miesiącu po wypisaniu płeć jest przeciwwskazana, niezależnie od złożoności przyszłości lekarz określi, jak długi jest kontakt seksualny, ze względu na szybkość gojenia szwów zdarza się, że przepisuje się specjalną terapię, której celem jest powrót do zdrowia po operacji, a także zapobieganie pojawianiu się zalecenia nie mogą być ignorowane, ponieważ pomogą pozbyć się bieżących problemów i zapobiec możliwym odchyleniom w po usunięciu macicySeks po usunięciu macicy nie jest czymś zabronionym, więc nie będziesz musiał rezygnować z seksu. Dalej zajmujemy się tym pytaniem bardziej szczegółowo. Nie jest tajemnicą, że wszystkie receptory, które dają przyjemność podczas procesu, znajdują się w pochwie, a nie w macicy, dlatego brak macicy nie wpłynie na przyjemność podczas ważne! Możesz uprawiać seks dopiero po zakończeniu okresu rehabilitacji. Do tego momentu wszelkie kontakty seksualne są zabronione. Osobno należy powiedzieć o czynności jajników po histerektomii. Faktem jest, że jajniki produkują hormony, z których jeden to testosteron, który odpowiada za pożądanie jajniki zostaną usunięte, nie będzie produkcji hormonów. Oczywiście nie wpłynie to na wrażliwość pochwy, ale nie będziesz pragnął seksu, a to pragnienie będzie bardzo macica nie została całkowicie usunięta, ale została odcięta, to w trakcie współżycia możliwe są bóle o różnej sile, przez co proces nie przyniesie starych musisz zrozumieć, że ten problem nie zawsze występuje, i zostaniesz ostrzeżony o możliwości wystąpienia takich konsekwencji przed operacją. Pozytywnym punktem jest brak miesiączki i ból związany z tym procesem. Ponadto nie ryzykujesz zajścia w ciążę, więc środki antykoncepcyjne nie są ważne! Jeśli jajniki nie zostały amputowane, wtedy nieznaczne rozładowanie jest możliwe podczas menstruacji. Jest to normalny proces, nie powinieneś się po histerektomii można zajść w ciążę?Teraz porozmawiajmy o tym, czy możesz zajść w ciążę bez kobiet i dziewcząt zna proces zapłodnienia komórki jajowej i wie, że plemniki muszą najpierw przejść przez macicę, aby dostać się do jajowodu, gdzie, bliżej jajnika, następuje naszym przypadku macica jest nieobecna, więc zapłodnienie nie może w ogóle wystąpić, nawet jeśli istnieje wiele aktywnych żywotnych się, że normalna ciąża pod nieobecność macicy jest niemożliwa, ale warto powiedzieć, że jeśli plemniki przedostaną się do jajowodów przed usunięciem narządu, możliwa jest ciąża pozamaciczna, czyli rozwój płodu nie w macicy, ale w rurze. Taki proces można nazwać tylko ciążą z rozciąganiem, ponieważ niemożliwe jest noszenie płodu w rurce – umrze matka i dziecko. Płód nie będzie fizycznie mógł rozciągać rurki w taki sposób, aby tworzył się, a pęknięcie doprowadzi do ciężkiego wewnętrznego krwawienia, jak również śmierci płodu, którego naturalne środowisko rozwojowe zostanie jeśli chcesz mieć dziecko w przyszłości po amputacji macicy, powinieneś złożyć przyszłości będziesz w stanie uzyskać dziecko ze swoimi genami, jeśli komórki jajowe zostaną zapłodnione i umieszczone w ciele matki powikłaniaOkres pooperacyjny po usunięciu macicy jest niebezpieczny, ponieważ mogą występować różne komplikacje związane zarówno z jakością operacji, jak iz czynnikami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Podajemy główne komplikacje, które występują po blizny. Szew może stać się bardzo rozogniony, co prowadzi do bólu, zaczerwienienia na skórze lub, w najgorszym przypadku, do rozerwania Może wystąpić z powodu błędu lekarza podczas operacji. Krew przepłynie przez genitalia lub do jam między narządami, czyli wewnętrzne z pójściem do toalety. Ciężki ból podczas wydalania moczu jest związany ze stanem zapalnym błony śluzowej tętnicy płucnej lub gałęzi – Poważne powikłanie po operacji, które może wywołać zapalenie płuc, oraz brak leczenia będą otrzewnej Komplikacje są niebezpieczne, ponieważ w otrzewnej występuje zapalenie, które może prowadzić do innych narządów, co powoduje zagrożenie należy powiedzieć o usunięciu macicy po 40 latach, ponieważ mogą pojawić się nieprzyjemne nie tylko o to, że menopauza pojawia się kilka lat wcześniej, ale także o to, że usuwając przydatki pojawia się tak zwana "menopauza chirurgiczna", która prowadzi do restrukturyzacji całego organizmu. Teraz wiesz, co to operacja usunięcia macicy i w jakich przypadkach jest wykonywana. Należy rozumieć, że fizyczne uszkodzenie leczy się znacznie szybciej niż częścią rehabilitacji jest wyjazd do psychiatry, a także obecność wsparcia od rodziny i przyjaciół. Pamiętaj, że przyczyną złego nastroju, apatii lub psychozy może być zwykły brak hormonów lub ich się nie zmienia po operacji, twoja percepcja się zmienia, więc powinieneś poszukać więcej dobrych rzeczy i pomyśleć o tym, że operacja uratowała cię od wielu problemów. Zdrowe zakupy Spis treści Problem ten, który stanowi jeden z najczęstszych powodów przeprowadzania zabiegu histerektomii, może dotyczyć nawet 50% kobiet, które rodziły. W badaniu Women’s Health Initiative (WHI), przeprowadzonym przez amerykańskie Narodowe Instytuty Zdrowia (National Institutes of Health, NIH) wykazano, że jego oznaki pojawiały się u 41% wszystkich kobiet w przedziale wiekowym 50-79 lat. Większość lekarzy jest zgodna co do tego, że jeśli objawy są łagodne, nie ma konieczności wdrażania uśmierzającej je terapii. Wypadanie macicy - opis przypadku Artykuł ten napisałam dlatego, że ja również doświadczyłam początków wypadania narządów miednicy. Przeraziły mnie tradycyjne propozycje leczenia i przygnębiające rokowania. Byłam też tak zaszokowana zdumiewającą skutecznością zwalczania moich objawów poprzez akupunkturę, tradycyjną medycynę chińską i ziołolecznictwo, a później tak gruntownie wzmocniona i wspierana edukacją szerzoną przez Christine Kent i program Whole Woman, że musiałam o tym opowiedzieć. Moja historia nie pokrywa się z doświadczeniami ogromnej większości kobiet zmagających się z wypadaniem narządów miednicy, a ja z totalnie subiektywnego i ludzkiego punktu widzenia żałuję, że tak nie jest. Kiedy po raz pierwszy zaczęłam zauważać objawy, miałam 56 lat. Szczerze mówiąc, czułam, jakby moja pochwa wychodziła na zewnątrz (wiem, że to niemożliwe, ale takie miałam wrażenie). Poszłam do pielęgniarki, która po badaniu stwierdziła, że to pierwsze stadium wypadania macicy i (niespodzianka!) poleciła mi iść do domu, ćwiczyć mięśnie Kegla i czekać na rezultaty. Być może pomogła mi utrata w ciągu następnego roku ok. 22,5 kg. Możliwe, że w moim przypadku skuteczne okazały się ćwiczenia mięśni Kegla (lub coś innego). Tak czy owak, dopiero 7 lat później ponownie pojawiły się te same, lecz silniejsze objawy. Poszperałam trochę w internecie i tym razem nie kłopotałam się wizytą u pielęgniarki czy ginekologa - skierowałam się prosto do mojego akupunkturzysty. - Oczywiście, że możemy to wyleczyć - powiedział. Wyleczyć? Taka możliwość nie przyszła mi wcześniej do głowy. Kiedy jednak pierwszy raz leżałam na stole zabiegowym, a 6 igieł tkwiło mocno w czubku mojej głowy, niezliczona ilość dużych w innych miejscach, mogłam poczuć energię - qi - dosłownie nadciągającą ku górze poprzez centrum mojego ciała. Nie żartuję. Było to jak wewnętrzny odkurzacz wciągający wszystko z góry. Po kolejnych 2 zabiegach i 2 miesiącach stosowania chińskich ziół, przepisanych ze względu na ich "podciągające" właściwości, objawy ustąpiły. To było prawie rok temu. W międzyczasie odkryłam Christine Kent, Whole Woman Program i zaczęłam trenować postawę kobiety zintegrowanej i wykonywać kilka ćwiczeń jako środek zapobiegawczy. To tyle. Czy wyleczyłam wypadanie macicy? Nie mam pojęcia. Czuję się wspaniale, nie odczuwam żadnych objawów, a tak szczupła i aktywna fizycznie nie byłam od 20 lat. Czy tylko opanowałam sytuację? Mówiąc całkiem szczerze, nie jestem pewna, jaką to robi różnicę. Jakość życia to jakość życia bez względu na to, jak się ją osiąga. Na czym polega wypadanie macicy? O wypadaniu narządów miednicy (pelvic organ prolapse, POP), określanym również jako dysfunkcja dna miednicy (pelvic floor dysfunction, PFD), niewiele się mówi. Właściwie jest ono tajemnicą poliszynela. Zazwyczaj wypadanie uznaje się za oznakę osłabienia mięśni położonych w poprzek dna miednicy, które utrzymują macicę, pęcherz i odbytnicę na miejscu. Ponieważ mięśnie i więzadła rozciągają się i tracą zdolność do napinania wraz z naturalnym procesem starzenia organizmu, narządy jamy brzusznej stają się podatne na przesuwanie. Cystocele (opuszczenie pęcherza moczowego do pochwy powodujące parcie na mocz, jego zatrzymanie i nietrzymanie) może się nasilać. Ponadto rectocele (uwypuklenie odbytnicy w kierunku waginy) oraz enterocele (wgłobienie jelita do kanału pochwy) mogą wywoływać trudności z wypróżnianiem i ból podczas stosunku płciowego. Wypadanie macicy, jak wskazuje nazwa, to schorzenie, w przebiegu którego narząd ten zmienia położenie. O jego pierwszym stopniu mówi się, kiedy szyjka macicy, łącząca ją z kanałem pochwy, opada do waginy. O drugim - gdy opuszcza się aż do wylotu pochwy. W przypadku wypadania macicy trzeciego stopnia szyjka całkowicie wypada z pochwy, a czwartego - co może być trudne do wyobrażenia - cała macica wystaje z kanału pochwy. Początkowo schorzenie to może nie dawać objawów, jednakże jeśli macica w dalszym ciągu się obniża (co ma miejsce w większości przypadków), współżycie seksualne staje się coraz trudniejsze i bardziej bolesne. Może pojawiać się uczucie wewnętrznego ciśnienia lub ciężkości w okolicy miednicy, podobne do łagodnych dolegliwości menstruacyjnych. Częste są również ból kręgosłupa w okolicy lędźwiowo-krzyżowej oraz trudności z wypróżnianiem. Wraz z nasileniem nieprawidłowości wzmagają się również jej objawy. Cate Montana Przyczyny wypadania macicy i terapia konwencjonalna Z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej przyczyny wypadania narządów miednicy są niejako wpisane w ogólny cykl życia kobiet - niezależnie od tego, czy pochodzą one z krajów rozwiniętych, czy Trzeciego Świata, oczywiste powody pozostają te same. Głównymi czynnikami rozwoju tego schorzenia są urodzenie dziecka w sposób naturalny, szczególnie więcej niż raz, i trudności przy porodzie. Inne przyczyny obejmują coraz starszy wiek, pomenopauzalne obniżenie poziomu estrogenów we krwi, podnoszenie ciężarów, przewlekły kaszel, intensywną aktywność fizyczną, otyłość, chroniczne zaparcia, uwarunkowania genetyczne, przebytą histerektomię oraz istniejące wcześniej choroby nerwowo-mięśniowe (takie jak stwardnienie rozsiane). Jeśli chodzi o tradycyjne metody leczenia, istnieje kilka opcji terapeutycznych. Pacjentkom z łagodnymi objawami zazwyczaj zaleca się, aby nie podejmowały żadnych działań, czekały i obserwowały same siebie. Słyszą one również, że powinny schudnąć, przestać podnosić jakiekolwiek ciężary oraz zacząć wykonywać w domu ćwiczenia wzmacniające mięśnie Kegla. W przypadku bardziej zaawansowanych stanów wypadania macicy lekarze zalecają stosowanie wkładek dopochwowych - plastikowych urządzeń dopasowanych do wnętrza pochwy. Zazwyczaj otaczają one szyjkę macicy i utrzymują narząd rodny na swoim miejscu. Środki te nie mają zastosowania w ciężkich przypadkach i mogą uszkodzić delikatną tkankę pochwy, co powoduje rany i owrzodzenia, jak również przeszkadza podczas współżycia seksualnego. Dominującą metodą jest leczenie operacyjne, które ma wiele form - od nacięcia pochwy w celu przepchnięcia opadającego pęcherza czy odbytnicy z powrotem na swoje miejsce po przeszczepy tkanek i histerektomię. Jednakże nawet na stronie internetowej brytyjskiej publicznej służby zdrowia NHS Choices stwierdza się, że "w przypadku wypadania narządów miednicy interwencja chirurgiczna może być czasem nieskuteczna, a schorzenie to może nawracać, co oznacza ewentualną potrzebę przeprowadzenia kolejnego zabiegu". Syntetyczne (nieabsorbowalne) i absorbowalne siatki wszczepiane do pochwy w celu poprawy wskaźników skuteczności operacji tylko pogarszają sprawę. W przypadku radykalnej histerektomii, w przebiegu której usuwa się oba jajniki i szyjkę macicy, siatkę chirurgiczną przymocowuje się często do szczytu pochwy i łączy z kośćmi krzyżowymi w celu utrzymania narządów w górze we właściwym miejscu. Procedura ta zwana jest sakrokolpopeksją. Według większości stron internetowych utrzymanych w nurcie tradycyjnego podejścia częstość niepowodzeń w przypadku takich procedur wynosi 1-5%, co mogłoby się wydawać akceptowalnym ryzykiem w obliczu tak strasznego i zmieniającego życie schorzenia jak wypadanie macicy. Jednak nawet amerykańska Agencja Żywności i Leków (FDA) nie zaleca obecnie stosowania siatek chirurgicznych ze względu na ogromną liczbę pozwów sądowych wnoszonych przeciwko lekarzom z powodu powikłań pooperacyjnych, takich jak chroniczny ból, obsuwanie siatki w pochwie, uszkodzenia innych narządów, bolesne współżycie, kolejne problemy natury seksualnej i inne. Nowe spojrzenie na problem wypadania narządów miednicy i kobiecą anatomię Sensowny byłby wniosek, że takie podejście do leczenia wypadania narządów miednicy musi być niewłaściwe. Wystarczyłoby wziąć pod uwagę konsekwentne niepowodzenia operacji, dramatyczne powikłania oraz wyniszczające fizyczne, emocjonalne, seksualne i psychologiczne koszty interwencji chirurgicznych obserwowane u kobiet z tym schorzeniem. Jednakże nie o to chodzi. Według NHS w latach 2012-2013 przeprowadzono w Wielkiej Brytanii około 30 tys. histerektomii, chociaż nie wszystkie musiały być spowodowane wypadaniem narządów miednicy. W Polsce jest jeszcze gorzej: każdego roku 25 tys. kobiet przechodzi tę operację z powodu obecności mięśniaków macicy, a nawet drugie tyle z innych przyczyn. Dlaczego ćwiczenia mięśni Kegla nie działają? Po przeczytaniu głównej części artykułu znasz już większość odpowiedzi na pytanie, dlaczego ćwiczenia mięśni Kegla są nieskuteczne w walce z wypadaniem narządów miednicy. Ponieważ jednak stanowią one jedyne zalecenie większości lekarzy dla kobiet doświadczających objawów tego schorzenia i/lub nietrzymania moczu, które pytają: "ale panie doktorze, co mogę zrobić?", problem ten wymaga bliższego przyjrzenia się. Wszechobecne w ginekologii ćwiczenia mięśni Kegla opracował i przedstawił w raporcie badawczym z 1942 r. dr Arnold Kegel. Doprowadziło to do tego, że dwa pokolenia kobiet uczono wzmacniania dna miednicy i mięśni pochwy. Wykonywane w tym celu ćwiczenia są proste. Należy położyć się na plecach i rytmicznie napinać i rozluźniać mięśnie pochwy, dna miednicy oraz zwieracz. Ćwiczenia te powinny przynajmniej złagodzić objawy wypadania narządów miednicy. Jednakże kobiety, które doświadczyły rozdzierającej serce podróży od pierwszego stopnia tego schorzenia do drugiego i trzeciego pomimo regularnego, codziennego ich wykonywania, wiedzą, że tak naprawdę są one nieskuteczne. Dlaczego? Dla ginekologa kobieta ma dno miednicy, na którym osadzone są narządy rodne. Jak to ujmuje Christine Kent z Whole Woman Inc., przedstawia to pochwę "jako pień drzewa podtrzymujący organy nad otworem w miękkotkankowym dnie u podstawy tułowia. Ponieważ wagina utrzymuje narządy w górze, musi być mocna i napięta, aby zapobiec ich wypadaniu". Jednakże, jak widzimy, z punktu widzenia anatomii jest to podejście nieprawidłowe, a ćwiczenia mięśni Kegla właściwie pogarszają sytuację. Spróbuj je wykonać właśnie teraz, gdziekolwiek siedzisz. Co się dzieje? Lędźwiowy odcinek kręgosłupa napina się i wygina do wewnątrz, a ściana jamy brzusznej kurczy i napręża - wszystko w połączeniu z prostym ruchem zaciskania mięśni pochwy i zwieracza. W wyniku tego narządy jamy brzusznej, w tym macica, oddalają się od brzusznych i miednicznych wsporników przy jednoczesnym przyciąganiu pęcherza i odbytnicy w kierunku pochwy i wypadania. Nie chodzi o to, że ćwiczenia mięśni Kegla są złe. W przypadku kobiet bez objawów wypadania narządów miednicy, które preferują naturalną kobiecą postawę (a nie napiętą i schowaną męską pozycję bojową z płaskimi mięśniami brzucha), utrzymują one siłę ścian pochwy i pomagają sprawić, by współżycie seksualne było przyjemniejsze. Nic dziwnego, że to mężczyzna je wynalazł, a inni ciągle je zalecają! Ćwiczenia mięśni Kegla mogą pogorszyć sytuację poprzez oddalenie macicy od brzusznych i miednicznych wsporników oraz przyciąganie pęcherza i odbytnicy w kierunku pochwy. Stare nawyki - szczególnie w medycynie - ciężko wykorzenić. Istnieją inne, skuteczne, nieoperacyjne, alternatywne formy leczenia kobiet zmagających się z wypadaniem narządów miednicy. Skorzystanie z nich wymaga jednak znaczącej zmiany świadomości i radykalnie odmiennego pojmowania anatomii kobiecej miednicy. - Operacje ginekologiczne w odpowiedzi na wypadanie narządów miednicy oraz nietrzymanie moczu wynikają z niewłaściwego rozumieniu anatomii. Są nieskutecznie, ponieważ nie mają prawa być skuteczne - mówi Christine Kent, pielęgniarka, która zmagała się z tym problemem, założycielka Whole Woman Center (Centrum Kobiety Zintegrowanej) w Albuquerque w Nowym Meksyku. Według Kent i innych pojedynczych głosów pojawiających się od czasu do czasu tradycyjne ginekologiczne spojrzenie na miękkotkankowe dno miednicy jest nie tylko niewłaściwe, lecz także niedorzeczne. Uważają tak ginekolog dr n. med. Davies oraz dr n. med. Linda Brubaker, specjalistka w dziedzinie medycyny kobiecej miednicy i chirurgii rekonstrukcyjnej z Uniwersytetu Loyoli w Chicago w stanie Illinois, która wraz z Theodorem Saclaridesem napisała książkę pt. "The Female Pelvic Floor" ("Dno kobiecej miednicy"). Kobiety mają prawdziwie ukostnione dno miednicy, które wraz z narządami jamy brzusznej pełni rolę wspornika - U małp człekokształtnych dno miednicy składa się z tkanki miękkiej, dlatego też kiedy przyjmują one postawę wyprostowaną, są bardzo narażone na nietrzymanie moczu bądź stolca. My jesteśmy zasilane zupełnie inaczej. Mamy prawdziwie ukostnione dno miednicy i to ono oraz ściana jamy brzusznej wspierają nasze narządy, nie zaś tzw. miękkotkankowy hamak zawieszony w głębi ciała - przekonuje Kent. Koncepcja hamaku odpowiada oczywiście temu, co każdy ginekolog widzi, gdy kobieta leży w pozycji litotomicznej (na plecach ze stopami w strzemionach). Kiedy pacjentka położy się z wyprostowanym w odcinku lędźwiowym kręgosłupem i skierowaną do góry i w przód miednicą, w naturalny sposób widoczna jest miękkotkankowa okolica. Jednakże nie jest to normalna pozycja kobiecej miednicy podczas chodzenia, biegania, siedzenia i innych czynności życiowych. Spójrzmy na kobiecą miednicę od przodu. Okolica miękkotkankowa, gdzie wychodzą z ciała narządy rozrodcze i wydalnicze (pochwa, cewka moczowa i odbytnica), jest wyraźnie umiejscowiona ku jej tyłowi. Jeśli tradycyjny medyczny pogląd na temat miękkotkankowego dna kobiecej miednicy, czy też swego rodzaju misy, jest właściwy, chodzenie (a co dopiero jakiekolwiek inne czynności) byłoby bolesne, jeśli nie niemożliwe. Generalnie poglądy współczesnych ginekologów podzielali XIII-wieczni lekarze płci męskiej, kiedy po raz pierwszy zaczęli przeprowadzać sekcje zwłok ułożonych płasko na marmurowych stołach w kostnicach (niektóre z ciał faktycznie należały do człekokształtnych małp). Było to ujęcie kobiecej anatomii, które prezentowali później na rycinach i w literaturze medycznej - do dziś nie uległo ono zmianie. - Nie jest niesamowite, że pogląd ten przyjęto dawno temu. To zrozumiałe. Zdumiewa fakt, że błąd ten po dziś dzień przenika ginekologię - mówi Christine Kent. Wyniszczające i bolesne doświadczenie z wypadaniem narządów miednicy sprzed 20 lat skłoniło Kent, która odmówiła operacji, do analizy alternatywnych rozwiązań i innych punktów widzenia tego problemu. Po tym jak sama skutecznie wyleczyła to schorzenie i wróciła do zdrowia, opracowała zalecenia dotyczące postawy i program ćwiczeń wspomagających zwalczanie objawów, który nazwała Whole Woman Program (Program Kobiety Zintegrowanej). Jak dotąd podejście to tysiącom kobiet pomogło uniknąć operacji, a kolejnym tysiącom wyzdrowieć po radykalnych zabiegach w obrębie miednicy. Betsy, klientka Whole Woman z Pensylwanii, mówi, że jest niezmiernie wdzięczna za to, że odkryła Program Kobiety Zintegrowanej. - Wypadania narządów miednicy doświadczyłam około moich 60. urodzin jako silnego wrażenia opadania czegoś w pochwie. Z perspektywy czasu widzę, że przez lata zmagałam się z objawami, lecz długo nie łączyłam ich ze sobą. W stanie lekkiej paniki rzuciłam się na internet. Miałam wystarczająco dużo szczęścia, że znalazłam stronę Christine, zanim poczułam się zbyt zagubiona w morzu nieprawdziwych informacji, które stanowią większość zasobów sieci - opowiada kobieta. W ciągu kilku miesięcy Betsy przestudiowała literaturę Whole Woman i trenowała utrzymanie naturalnego kształtu postawy według programu Whole Woman Posture (postawa kobiety zintegrowanej - patrz ilustracje). W ciągu ostatnich 5 lat skutecznie opanowała wszystkie objawy związane z wypadaniem narządów miednicy, jak również strach, który kiedyś w niej wywoływały. - Kobiety obawiają się wypadania macicy, a lekarze ten strach podsycają. Pacjentkom ogromnie trudno jest uporać się z tym problemem. Uważają, że muszą się go pozbyć, aby dalej żyć - mówi Betsy. Naturalne metody zapobiegania wypadaniu macicy Wszelka literatura, zajęcia jogi, Twoja matka i instruktor musztry mówią to samo: "wciągnij i schowaj - bez wymówek!" Kiedy jednak spojrzymy na słynną pracę Leonarda da Vinci dotyczącą złotego podziału i geometrii oraz jego równie znany rysunek człowieka witruwiańskiego jako podstawowe wyznaczniki boskich geometrycznych proporcji ludzkiego ciała i przyłożymy je do współczesnej postawy, otrzymamy sylwetkę nr 3 (schemat po prawej). Wystarczy na nią spojrzeć, a czujemy się rozchwiane. Jest całkowicie pozbawiona równowagi. Sylwetka po lewej jest niewiele lepsza, ponieważ również odchyla się do tyłu, większość ciężaru ciała spoczywa na piętach, a odciągnięte do tyłu ramiona równoważy poprzez wypchnięcie pośladków. Stanowi przeciwieństwo postawy kobiety zintegrowanej (pośrodku), która wygląda stabilnie z równomiernie rozłożonym obciążeniem pomiędzy podeszwami stóp - poniżej palucha i małego palca oraz centralnej części pięt - i szerokim promieniem zaokrąglenia kręgosłupa w części lędźwiowej. Wpasowuje się ona również w złoty prostokąt Leonarda. Postawa kobiety zintegrowanej Śmiało - spróbuj. Stań ze stopami równolegle do siebie, z palcami skierowanymi na wprost i wyprostowanymi kolanami, lecz nie odchylonymi do tyłu. Rozluźnij ścianę jamy brzusznej i mocno unieś klatkę piersiową. Ściana jamy brzusznej zostaje przyciągnięta poprzez uniesienie klatki piersiowej, a nie wciąganie czy przywodzenie brzucha. Ramiona powinny być cały czas opuszczone, ale nie cofnięte, a górna część pleców płaska i wyprostowana. Należy odchylić się w kierunku tylnej części głowy i szyi, lekko chowając podbródek. Będzie to wymagało mnóstwa praktyki. Niełatwo skorygować dekady nauki nieprawidłowej postawy jako właściwej, ale jest to możliwe. Potrząsanie brzuchem kobiety zintegrowane-ćwiczenie przeciwko wypadaniu macicy Oto jedno z najskuteczniejszych ćwiczeń przeciwko wypadaniu narządu rodnego. Stopy powinny być ustawione równolegle i w swobodnej odległości od siebie, obie nogi ugięte w stawach kolanowym i biodrowym, a dłonie oparte na udach, tuż powyżej kolan. Należy utrzymywać jedną długą linię biegnącą od czubka głowy do kości ogonowej. Oddycha się nosem, upewniając się przy tym, że podczas wdechu brzuch rozszerza się w kierunku podłogi, a przy wydechu przysuwa do kręgosłupa. Ten naturalny wzorzec oddychania podkreśla się poprzez silne wypychanie brzucha przy wdechu i wciąganie przy wydechu. Ćwiczenie to należy kontynuować w cyklu składającym się nawet z 12 serii. Dzięki temu narządy miednicy zostają odciągnięte od dolnej części brzucha, gdzie zazwyczaj są ulokowane. Spadek poziomu energii qi śledziony i nerek - co zrobić by go podnieść? Tradycyjna medycyna chińska definiuje wypadanie narządów miednicy jako obniżanie poziomu energii qi związane z niedoborami w strukturach śledziony i nerek. W celu wzmocnienia wymienionych wyżej organów nie zaleca się samodzielnego testowania żadnego z łatwo dostępnych w sieci chińskich ziół przeznaczonych do stosowania szczególnie w przypadku tego problemu. Jednak według tradycyjnej medycyny chińskiej istnieją inne metody związane z dietą i trybem życia, z których można skorzystać. Mówi się, że aby wesprzeć śledzionę, warzywa należy delikatnie gotować na parze, konsumować zupy, ograniczać spożycie surowych pokarmów zimą, a zwiększać je latem, trzymać się ustalonego jadłospisu oraz jeść częściej, ale mniejsze porcje. Zboża, warzywa korzeniowe, rzodkiew japońska, jarmuż oraz chude czerwone mięso również odżywiają śledzionę. Proso, fasola, soczewica, rukiew wodna, kapusta sitowata, pasternak, dynia, kapusta, jarmuż, cebula, dziki łosoś, jajka (organiczne, od kur hodowanych w naturalnych warunkach) to tylko niektóre pokarmy odżywiające nerki. Należy jednak pamiętać, że powyższa lista nie jest kompletna. Warto wprowadzić te produkty do jadłospisu na stałe, jednak bez przesady. Jak twierdzi, dzięki pracy z programem Whole Woman nie tylko lepiej się czuje, lecz także atrakcyjniej wygląda, a jej strach należy już do przeszłości. - Nie tylko nie obawiam się już wypadania macicy. Jestem też wdzięczna za program ze względu na to, jak praca z nim wpłynęła na moje ciało. Istnieje szerszy kontekst i chciałabym, by kobiety go dostrzegły. Ta wypukłość [wypadanie narządów miednicy] wydaje im się końcem świata, jednakże jest właściwie całkiem nieszkodliwa i możliwa do opanowania, jeśli wie się, co zrobić - przekonuje. Wpływ postawy na wypadanie macicy Podejście Whole Woman oparto na radykalnym poglądzie, według którego ludzka budowa jest zasadniczo solidna, a kobieca anatomia została skonstruowana we właściwy sposób. Christine Kent stanowczo utrzymuje, że przekonanie, jakoby w drodze ewolucji u człowieka płci żeńskiej wykształciło się miękkotkankowe dno miednicy jako struktura nośna dla wszystkich organów jamy brzusznej oraz ciężaru płodu podczas ciąży, jest absurdalne. Choć obecnie jej pracę popiera niewiele osób ze środowisk medycyny zachodniej, zadziwiające wskaźniki statystyczne (dodatkowo potwierdzające skuteczność jej własnego programu) wskazują na fakt, że jest ona na właściwej ścieżce. "Dysfunkcja dna miednicy jest wysoce rozpowszechniona w świecie Zachodu (...) i - jak wiadomo - często występuje w pewnych krajach (...), takich jak Gambia, Ghana, Nepal i Nigeria" - piszą Mark Vierhout i Kirsten Kluivers. Jeśli jednak medycyna zachodnia ma rację w powoływaniu się na wielokrotne porody pochwowe i trudności przy rodzeniu jako główne przyczyny wypadania macicy, to absolutnie nie powinno tak być. Wskaźniki płodności (średnie liczby dzieci przypadających na matkę) w krajach Pierwszego i Trzeciego świata radykalnie się różnią. W Polsce wynosi on 1,33. W Wielkiej Brytanii - 1,9. W USA na jedną matkę przypada przeciętnie 2 dzieci. We wszystkich tych krajach rzadko zdarzają się trudności porodowe, a częstość przeprowadzania cesarskich cięć jest wysoka. W Polsce ok. 40% wszystkich urodzeń odbywa się dzięki tej operacji, w Wielkiej Brytanii ok. 25%, a w USA - prawie jedna trzecia. Zestawmy to z typowym krajem Trzeciego Świata - Nigerią - gdzie średnia liczba dzieci przypadających na matkę wynosi 5, często zdarzają się trudne porody, a przez cesarskie cięcie rozwiązywanych jest tylko 1% ciąż, a okaże się, że dane po prostu się nie zgadzają. Coś innego niż wydawanie potomstwa na świat siłami natury i trudności okołoporodowe musi przyczyniać się do faktu, że na całym świecie z dysfunkcją dna macicy zmagają się podobne rzesze kobiet. Biorąc pod uwagę obserwacje anatomiczne Kent i Brubaker, logiczną przyczynę stanowi postawa. - Wszyscy mówią nam, żeby wciągnąć brzuch i schować tyłek: na zajęciach pilates, jogi, baletu, nawet nasze własne matki każą nam go zasysać, ściskać paskiem, pozbywać się. Pojawiła się nawet abdominoplastyka, czyli plastyka brzucha, mająca na celu likwidację wystającego fałdu brzusznego - opowiada na podstawie obserwacji Kent. A jednak, jak mówi, kiedy przyjrzymy się normalnej kobiecej postawie, zobaczymy piękną, naturalnie wyrazistą krzywiznę lędźwiową (która sytuuje miednicę i guzy kulszowe w ich naturalnej roli wsporników dna miednicy) i jednocześnie wypchnięcie narządów jamy brzusznej, w tym macicy, ku przodowi, gdzie są podtrzymywane przez zaokrąglony front ściany jamy brzusznej. Taką samą postawę - którą Kent nazywa naturalną postawą kobiety zintegrowanej - obserwuje się u wszystkich kobiet z krajów Trzeciego Świata. Klatka piersiowa uniesiona, wyrazista krzywizna lędźwiowa, jama brzuszna swobodnie rozluźniona ku przodowi, tak że stanowi wsparcie dla narządów wewnętrznych, a znajdujące się poniżej rusztowanie miednicy i guzy kulszowe podpierają całość. A jednak na Zachodzie dokładne przeciwieństwo takiego ułożenia ciała - męską pozycję bojową - uważa się za typową cechę prawidłowej postawy. Zachodnie kobiety naśladują tego typu posturę od pokoleń. - Nie przeprowadziłam badań męskiej anatomii strukturalnej na ogromną skalę. Jednak oczywiste jest to, że mamy o wiele bardziej wyrazistą krzywiznę lędźwiową niż mężczyźni, choć tracą ją wraz z upływem lat - mówi Christine Kent. Poprzez wymuszanie nienaturalnej, spłaszczonej i schowanej pozycji lędźwiowego odcinka kręgosłupa oraz wciąganie ściany jamy brzusznej narządy wewnętrzne, w tym macica i pęcherz, są spychane do tyłu i przechylane ku dołowi nad punktami wyjścia. Taka napięta i schowana pozycja stanowi w zasadzie to, co ginekolodzy widzą u leżącej na plecach kobiety. Skutek utrzymywania takiej postawy podczas stania prosto przez długi czas nie jest pozytywny. Przy niewielkim wsparciu ze strony tkanek miękkich, które wcześniej tworzyły swoistą ścianę skierowaną ku tyłowi miednicy, oraz narządach odchylonych teraz pionowo ku tyłowi i zwróconych w dół, ich wypadanie staje się dla współczesnych mieszkanek Zachodu prawie nieuniknione. W normalnej kobiecej postawie mamy do czynienia z naturalnie wyrazistą krzywizną lędźwiową, która sytuuje miednicę i guzy kulszowe w ich naturalnej roli wsporników dna miednicy Medycyna wschodu - naturalne sposoby leczenia wypadania macicy Na szczęście istnieje więcej niż jeden alternatywny pogląd dotyczący wypadania narządów miednicy i więcej niż jeden kierunek, w którym można udać się po pomoc. Aby zyskać zupełnie inny punkt widzenia (w równym stopniu zorientowany na niechirurgiczne metody leczenia), rzućmy szybko okiem w kierunku Wschodu. Dawno, dawno temu starożytni chińscy cesarze mieli w skarbcach tony złota, królestwa do dyspozycji i osobistą motywację do rozkazywania swoim lekarzom, by upewniali się co do tego, że wszystkie żony władców są zdrowe, szczęśliwe, pełne energii i płodne. W ciągu ponad 3 tys. lat badań i praktyki medycyna orientalna rozwinęła olbrzymie kompendium wiedzy z zakresu akupunktury i leków ziołowych wykorzystywanych w terapii wszelkiego rodzaju kobiecych dolegliwości zdrowotnych pod słońcem, w tym również wypadania narządów miednicy. - Mam jeden 110-stronicowy podręcznik poświęcony wyłącznie problemom natury kobiecej. Medycyna zachodnia może mieć przewagę w dziedzinie chirurgii, jednak medycyna chińska z pewnością miała 20 razy więcej czasu na wypracowanie wyrafinowanych technik leczenia przewlekłych chorób wewnętrznych - zauważa Michael Carruth, były lekarz chorób wewnętrznych, który przekwalifikował się na licencjonowanego akupunkturzystę i specjalistę w zakresie medycyny orientalnej. W przeciwieństwie do Kent, która bez wahania mówi, że z wypadaniem macicy można sobie radzić, Carruth, który praktykuje w Yelm w Waszyngtonie, nie obawia się używać w tym kontekście słowa "leczyć". - Leczyłem na to schorzenie kilka kobiet. Jedna miała wypadającą macicę, którą ustabilizowały zabiegi. Obecnie, po 3 miesiącach, wszystkie objawy ustąpiły, a pochwa przesuwa się - jest w połowie drogi z powrotem w kierunku normalnego położenia - opowiada. Inna pacjentka zmagała się z żylakami odbytu (rodzaj obniżenia narządów miednicy) i jej bruzda międzyzwieraczowa została całkowicie wyleczona. Jeszcze inna kobieta cierpiała na wypadanie cewki moczowej, które po dwumiesięcznej kuracji "stało się o wiele mniej dokuczliwe". Aimee Raupp, inny lekarz medycyny chińskiej, która specjalizuje się w kobiecej płodności i praktykuje w Nyack w stanie Nowy Jork, nie jest aż tak entuzjastycznie nastawiona do skuteczności wschodniego podejścia w leczeniu wypadania narządów miednicy. - Sama akupunktura i zioła nie mogą rozwiązać tego problemu. Pacjentka musi również ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących zmian w diecie i trybie życia - mówi. Niemniej przyznaje, że również doświadczyła niezwykłej skuteczności wschodnich form leczenia w przypadku pacjentek cierpiących na wypadanie narządów miednicy. - Ostatnich kilka kobiet, które leczyłam, było zróżnicowanych pod względem symptomów. Miały problemy z częstością oddawania moczu, uczuciem ciężkości w dole brzucha, faktycznie widoczną wypadającą tkanką, bólem podczas stosunku. U każdej z nich w ciągu 8-12 tygodni nastąpiła poprawa dzięki terapii z wykorzystaniem ziół, akupunktury oraz zmian w diecie i trybie życia - opowiada. Spis treści Kogo dotyczy? Wypadanie macicy - opis przypadku Na czym polega wypadanie macicy? Przyczyny wypadania macicy i terapia konwencjonalna Nowe spojrzenie na problem wypadania narządów miednicy i kobiecą anatomię Dlaczego ćwiczenia mięśni Kegla nie działają? Tak, jeżeli zabieg przebiegł bez powikłań, a gojenie się rany jest prawidłowe, to nie ma przeciwwskazań do podjęcia w/w aktywności fizycznej. Przyzwyczajenie się, że życie po usunięciu prostaty wygląda inaczej niż wcześniej, może zająć trochę czasu. W przypadku niektórych mężczyzn emocjonalny wpływ tego, przez co przeszli, może ich nie dotknąć, dopóki nie zakończą leczenia. Dla innych skupienie się na fizycznych skutkach ubocznych leczenia raka prostaty jest bardzo ważne. Chociaż usunięcie prostaty może ratować życie, może również mieć negatywny wpływ na organizm. Może spowodować zaburzenia czynności układu moczowego, jelit i czynności seksualnych. Niezależnie od tego, czy przeszedłeś operację usunięcia prostaty, radioterapię czy terapię hormonalną, prawdopodobnie wystąpią skutki uboczne. Powikłania po usunięciu prostaty – skutki usunięcia prostaty Powszechną operacją prostaty jest radykalna prostatektomia. Chirurg usuwa cały gruczoł krokowy, pęcherzyki nasienne, a często także węzły chłonne miednicy. Najczęstsze skutki usunięcia prostaty to nietrzymanie moczu (niezdolność do kontrolowania pęcherza) i zaburzenia erekcji lub ED (niezdolność do osiągnięcia pełnej erekcji). Jak długo trwa powrót do zdrowia po operacji prostaty? Całkowite zagojenie nacięć brzucha zajmuje od trzech do czterech tygodni, więc w tym czasie należy unikać podnoszenia ciężarów. Po operacji może wystąpić obrzęk moszny i prącia, który z czasem ustąpi. Dlaczego sikanie po operacji prostaty boli? Uczucie pieczenia i silne pragnienie pójścia do toalety. Objawy te są spowodowane przepływem moczu przez gojący się obszar cewki moczowej po usunięciu tkanki prostaty. Można to łatwo leczyć łagodnymi środkami przeciwbólowymi i lekami, które zmieniają kwasowość moczu. Czy to normalne, że dużo sikam po operacji prostaty? Utrata moczu z kaszlem, kichaniem lub śmiechem nazywana jest wysiłkowym nietrzymaniem moczu i jest najczęstszym rodzajem nietrzymania moczu, którego doświadczają mężczyźni po operacji prostaty. Z drugiej strony, potrzeba częstego oddawania moczu z epizodami nietrzymania moczu, jest typem najczęściej obserwowanym po radioterapii. Jak długo boli po operacji prostaty? Hospitalizacja mężczyzn po zabiegu radykalnej prostatektomii trwa ok. 4 -5 dni, ale długość okresu hospitalizacji uzależniona jest od ogólnego stanu zdrowia pacjenta i może ona zostać wydłużona. Nacięcia mogą być podrażnione przez 1 do 2 tygodni. Twój lekarz poda Ci środki przeciwbólowe. Będziesz mieć rurkę (cewnik moczowy) do odprowadzania moczu z pęcherza przez 1 do 2 tygodni po zabiegu. Możesz mieć skurcze lub skurcze pęcherza, gdy cewnik znajduje się w pęcherzu. Jak długo trwa gojenie się wewnątrz po operacji prostaty? Jeśli masz operację otwartą, cięcie jest zwykle zamykane szwami lub klipsami. Niektóre rodzaje szwów muszą zostać usunięte w szpitalu lub przez lekarza pierwszego kontaktu po jednym lub dwóch tygodniach. Mięśnie i tkanki w twoim ciele potrzebują czasu, aby się zagoić. Może to potrwać kilka miesięcy, a czasem nawet rok. Jak długo trwa poprawa samopoczucia po operacji prostaty? Spodziewaj się, że po około czterech tygodniach zaczniesz czuć się z powrotem „normalnie”, jeśli operacja została wykonana z użyciem robota i do sześciu tygodni przy tradycyjnym, chirurgicznym podejściu. Większość mężczyzn doświadcza pogorszenia erekcji po usunięciu prostaty, ale można temu zaradzić. O tym czytaj dalej. Nietrzymanie moczu po usunięciu prostaty – częsty skutek usunięcia prostaty Najczęstszym rodzajem nietrzymania moczu po zabiegu chirurgicznym jest wysiłkowe nietrzymanie moczu. To wtedy mężczyzna może wydalać mocz, gdy się śmieje, kaszle, kicha lub ćwiczy. Dzieje się tak, ponieważ zwieracz kontrolujący przepływ moczu może nie działać prawidłowo po operacji usunięcia prostaty. Początkowym etapem leczeniem nietrzymania moczu po usunięciu prostaty są ćwiczenia wzmacniające mięśnie dna miednicy, które są niezbędne do kontrolowania pęcherza. Jeśli masz mieć operację usunięcia prostaty, rekomendowane jest rozpoczęcie rehabilitacji urologicznej PRZED wykonanym zabiegiem. Fizjoterapia dna miednicy jest pomocna w treningu mięśni, aby zapobiec nietrzymaniu moczu. Ćwiczenia na nietrzymanie moczu u mężczyzn po usunięciu prostaty Jak długo trwa nietrzymanie moczu po operacji prostaty? Zdecydowana większość mężczyzn, którzy mieli prawidłową kontrolę moczu przed zabiegiem, osiąga ją ponownie w ciągu 3 do 18 miesięcy po zabiegu. Czas rehabilitacji po usunięciu prostaty zależny jest od stanu zdrowia osoby po zabiegu. Okres ten ulega znacznemu skróceniu w przypadku współpracy z fizjoterapeutą dna miednicy. DLA MĘŻCZYZN AKTYWNYCH PO PROSTATEKTOMII Zaburzenie erekcji po usunięciu prostaty Życie seksualne po usunięciu prostaty często ulega zaburzeniu. Wielu mężczyzn ma problemy z erekcją po operacji raka prostaty. Dzieje się tak, ponieważ nerwy mogą zostać uszkodzone podczas operacji. Wszyscy mężczyźni leczeni z powodu raka prostaty będą doświadczać zaburzeń erekcji przez co najmniej krótki czas po operacji. Szansa na wyleczenie impotencji po operacji prostaty zależy od wielu czynników. Obejmują one Twój wiek, ogólny stan zdrowia, czy miałeś zaburzenia erekcji przed leczeniem i / lub czy podczas operacji doszło do uszkodzenia nerwów w pobliżu prostaty. Leczenie impotencji po usunięciu prostaty – operacji prostaty Sildenafil po prostatektomii. Pierwszym sposobem leczenia zaburzeń erekcji po operacji prostaty są leki doustne, takie jak sildenafil , które poprawiają przepływ krwi do penisa. Jeśli leki nie są wystarczające, urolog może zasugerować inne metody np. ESWT lub pompkę do penisa. To urządzenie wykorzystuje podciśnienie do pobierania krwi z ciała do penisa. Współdziała z pierścieniem, który jest umieszczany u podstawy penisa, aby zatrzymać tam krew do aktywności seksualnej. Trzecią opcją jest zastrzyk prącia. To wtedy lek wstrzykuje się do penisa, aby zwiększyć przepływ krwi w celu erekcji. Wreszcie jest implant prącia. Jest to urządzenie, które jest chirurgicznie umieszczane w prąciu. Można go napompować, aby wywołać erekcję i opróżnić po aktywności seksualnej. Jest to używane tylko w przypadku stałego zaburzenia erekcji lub gdy inne metody leczenia nie pomagają. Rekomendowaną i coraz szerzej stosowaną metodą leczenia impotencji po usunięciu prostaty jest nieinwazyjna i bardzo skuteczna terapia falami uderzeniowymi ESWT. Tutaj przytaczasz więcej na ten temat. Skutki uboczne promieniowania Objawy ze strony układu moczowego związane z radioterapią raka prostaty różnią się od objawów spowodowanych operacją prostaty. Bardziej przypominają infekcję dróg moczowych, a niektórzy mężczyźni mogą mieć krwawienie lub ból podczas oddawania moczu Te problemy często ustępują po zakończeniu le Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Operacja usunięcia polipa w macicy: rodzaje, konsekwencje, powikłania хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Polipy w macicy - dość częste zjawisko, które wymaga terminowej diagnozy i właściwego leczenia. Ważne jest, aby identyfikować polipy na wczesnym etapie. Umożliwi to stosowanie leczenia zachowawczego. W przeciwnym przypadku konieczna jest operacja. Polipy należy leczyć lub usuwać, ponieważ mogą powodować różne komplikacje i mogą przerodzić się w guza nowotworowego. Czy muszę usunąć polipy z macicy? Czasami możesz zrobić bez usuwania. Najpierw musisz spróbować leczenia zachowawczego, bez operacji. Jeśli to nie działa, musisz go usunąć. Natychmiast usuń, jeśli w nich znajdują się nietypowe klatki lub istnieje ryzyko ich przekształcenia w komórki rakowe. Również polipy wyciąć kiedy wywołać krwawienie, przyczyną anemii i anemii, przyczyniają się do powstawania innych powikłań. Zalecany do usuwania jeżeli hormonalna terapia nie przyniosła żadnych rezultatów, przekraczające wielkość polip 1 cm. Kobiety w wieku powyżej 40-45 lat zaleca się również usunięcie, ponieważ znacznie zwiększa ryzyko powikłań i nowotworów. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Rozmiar macicy do operacji Operacja jest obowiązkowa, jeśli jej rozmiar przekracza 1 centymetr. Histeroskopia polipa macicy Jest to operacja, w której polip jest usuwany przez histeroskop. Metoda jest mało traumatyczna, często stosowana w praktyce chirurgicznej. Operację wykonuje się przez 15-20 minut, podczas gdy stosuje się znieczulenie miejscowe i ogólne oraz znieczulenie. Zaleca się zrobić to kilka dni po zakończeniu miesiączki, ponieważ w tym okresie błona śluzowa macicy staje się tak cienka, jak to możliwe, a polip jest ponad powierzchnią. W tym momencie łatwo jest usunąć. Operacja wykonywana jest poprzez otwarcie szyjki macicy za pomocą histeroskopu. To urządzenie zawiera kamerę, przez którą lekarz bada całą jamę macicy i określa dalszy przebieg operacji. Po znalezieniu polipa jest on usuwany za pomocą pętli elektrycznej. Jest to narzędzie chirurgiczne, które szybko usuwa polip z jamy macicy, odcinając go. Sposób działania zależy przede wszystkim od wielkości. Mały jest po prostu skręcony, używając ruchów obrotowych. Za pomocą tej metody można usunąć maksymalną liczbę komórek. Zwykle komórki są całkowicie usuwane, a ryzyko dalszego rozwoju guza (nawrotu) jest wykluczone. Po takiej procedurze konieczne jest wypalenie naczyń, które odżywiają polip. Pozwala to uniknąć krwawienia. Czasami skręcają się już podczas obrotu, a krwawienie nie występuje. Dodatkowo łyżeczkowanie łóżka polipów wykonuje się za pomocą łyżki. Następnie przetwarzany jest środek antyseptyczny, co pozwala uniknąć ryzyka powikłań pooperacyjnych, infekcji. Ponadto zapobiega się ryzyku ponownego wzrostu. Gdy w macicy lub na szyjce macicy znajduje się wiele polipów, lekarz wykonuje skrobanie, monitorując za pomocą histeroskopu. Do niej przymocowane jest specjalne wyposażenie - kureta z zaostrzoną krawędzią. Histeroskopia jest szczególnie skuteczna w usuwaniu nowotworów, ponieważ ryzyko przerzutów jest minimalne. Kamera pozwala monitorować postęp operacji. Podczas operacji nie wykonuje się nacięć. Wszystkie manipulacje są wykonywane przez naturalne otwory, poprzez otwarcie szyjki macicy. Szwy po operacji nie pozostają, ponieważ nacięcia nie są wykonywane. Odpowiednio, odzyskiwanie następuje bardzo szybko. Przy pomocy kamery lekarz ma możliwość kontrolowania wszystkich niuansów, aby zobaczyć cały obraz. Nie sposób przeoczyć ani jednej minuty, szczególnie polipa. Skrobanie polipa w macicy Polipy mają właściwość odzyskiwania z pozostałych komórek, jeśli nie zostały całkowicie usunięte. Nawroty obserwuje się w około 30% przypadków. Dlatego, aby wykluczyć takie ryzyko, musisz zminimalizować uraz otaczających tkanek. Skrobanie jest uważane za raczej traumatyczny sposób usuwania polipów, ponieważ prawdopodobieństwo, że noga polipa pozostanie. Ponieważ przy tradycyjnym skrobaniu lekarz może tego nie zauważać, preferowane jest skrobanie za pomocą histeroskopii. Dzięki tej metodzie lekarz może zobaczyć całą jamę i ściany macicy, obraz jest wizualizowany na ekranie. Ale dziś nie wszystkie kliniki mają możliwość histeroskopii. Dlatego, od tradycyjnego skrobania jako metody usuwania polipów, próbuj się oddalić. Usunięcie polipa w macicy za pomocą lasera Jest to metoda, która pozwala dokładnie i dokładnie usunąć polip, bez uszkadzania otaczających tkanek. Ta metoda nie pozostawia blizn na szyi, w wyniku czego nie traci się zdolności do reprodukcji. Ta metoda jest zalecana dla kobiet w wieku rozrodczym, jeśli nadal planują mieć dzieci. Zaletą tej metody jest to, że nie wymaga ona dalszej hospitalizacji pacjenta. Zabieg trwa średnio nie dłużej niż 2-3 godziny. Odzyskanie jest bardzo szybkie, kobieta może nawet nie wziąć zwolnienia lekarskiego. Niemniej jednak kobieta musi uczestniczyć w badaniach kontrolnych. Około tydzień później musisz przejść zaplanowane badanie. Lekarz sprawdzi stan macicy, sprawdzi skuteczność zabiegu i zaleci dalsze leczenie regeneracyjne. Blizny i ślady nie pozostają, ryzyko powikłań jest wykluczone, krwawienie nie występuje. Usunięcie polipów za pomocą lasera jest uważane za najbardziej skuteczny i bezpieczny sposób. Pozwala na usunięcie warstwy polipów po warstwie. Lekarz może wyraźnie kontrolować głębokość, z jaką promień lasera przenika. Ze względu na usunięcie przez belkę, nie ma wpływu na możliwość zapłodnienia komórki jajowej. Rozładowanie po usunięciu polipa macicy Po operacji będą różne rozładowania. Niektóre z nich mają naturę naturalną, fizjologiczną, inne są konsekwencją procesu patologicznego. Kobieta powinna znać główne objawy odchodów naturalnych i patologicznych. W naturalnych procesach wyeliminuje to nadmierne niedorzeczne podniecenie. Dzięki patologicznemu rozładowaniu świadomość w tym zakresie pozwoli ci na konsultację z lekarzem w odpowiednim czasie i podejmie niezbędne kroki, aby zapobiec poważnym powikłaniom. Jeśli operacja została przeprowadzona w sposób mało traumatyczny, wydzielanie jest zwykle całkowicie nieobecne lub w normie fizjologicznej. Zwykle trwają nie więcej niż 2 dni. Jeśli wybrano metodę, taką jak zgarnianie, która jest bardzo traumatyczna, alokację można obserwować przez dość długi czas - od 2 tygodni do kilku miesięcy. W ramach normy fizjologicznej uwzględnia się kleiste czerwone wydzieliny, których objętość nie przekracza 50 ml na dzień. Zwykle trwają one nie dłużej niż 5 dni, więc jeśli ich objętość lub czas trwania się zwiększy, musisz udać się do lekarza. Może również wystąpić krwawienie. Rozpoznanie ich jest dość proste - szkarłatna krew pobrana z genitaliów. W takim przypadku musisz wezwać karetkę pogotowia tak szybko, jak to możliwe i starać się nie ruszać. Przed przybyciem lekarzy musisz się położyć, położyć. To rzadko się zdarza. Można go zaobserwować przy zmniejszonej hemoglobinie, niedokrwistości, przy niskim krzepnięciu krwi, lub jeśli kobieta zażywała lek, który zmniejsza krzepliwość krwi, skrapla go. Czasami można przydzielić skrzepy krwi. Nie mają zapachu, ciemnego, raczej lepkiego i grubego. Zwykle jest to konsekwencja wydalania krwi nagromadzonej w jamie macicy pozostawionej po operacji. Wyjdą w ciągu kilku dni po operacji. Jeśli czas trwania takich wydzielin przekroczył 5 dni, a nawet więcej, jeśli byłaby szkarłatna krew, nie zagęszczona - może to wskazywać na krwawienie. W takim przypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza. W przypadku infekcji bakteryjnej pojawia się ropny stan zapalny. Są mętne, czasami mogą uzyskać zielony lub żółty odcień. To zależy od liczby mikroorganizmów i ich odmian. Często takim zrzutom towarzyszy wzrost temperatury, oznaki zatrucia. Oparzenia, ból, palenie. W takim przypadku należy natychmiast udać się do lekarza, który zaleci leczenie przeciwbakteryjne. Kiedy clostridium wchodzi do jamy macicy, obserwuje się proces gnilny. Przydziały stają się lepkie, pieniste, powodują nieprzyjemny zapach. Może mieć ciemnożółty, a nawet brązowy odcień. W takim przypadku należy niezwłocznie udać się do lekarza, który podejmie wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec ryzyku posocznicy. [10], [11], [12] Miesięcznie po usunięciu polipa macicy Jeśli cykl menstruacyjny został zakłócony, będzie musiał zostać przywrócony. Zwykle zajmuje to 2-3 miesiące. Lekarz przepisze niezbędne leki, które regulują cykl miesiączkowy, środki antykoncepcyjne. Traktuj je ściśle według schematu. Temperatura po usunięciu polipa macicy Po usunięciu polipów gorączka może utrzymywać się przez pewien czas. Jeśli nie przekracza 37,2-37,3, jest to normalne. Temperatura ta może wskazywać na procesy odzyskiwania, a także jest następstwem uszkodzenia wewnętrznych tkanek i narządów. Jeśli temperatura przekroczy te wartości, należy skonsultować się z lekarzem. Może to wskazywać na różne patologie, w tym infekcje, rozwój procesu zapalnego, rozbieżność szwów lub uszkodzenie powierzchni rany i wiele innych. Najczęściej jest to oznaka komplikacji, rozwoju procesu zakaźnego i zapalnego. Należy również wziąć pod uwagę, że po operacji organizm jest osłabiony, ryzyko infekcji, chorób wirusowych, przeziębienia znacznie wzrasta, przewlekłe choroby mogą stać się zaognione. Okres pooperacyjny Podczas wykonywania zabiegu histeroskopowego lub laparoskopowego ryzyko powikłań jest praktycznie nieobecne. Jednak w przypadku dowolnej metody zawsze istnieje ryzyko, że polip się odrodzi, co może być spowodowane resztkami komórek, których nie można wyskrobać podczas operacji. Nawet jedna komórka może wywołać powtarzający się wzrost polipa. Większe ryzyko podczas wykonywania skrobania, nawet jeśli jest wykonywane w warunkach histeroskopii. W tym przypadku otaczające tkanki są poważnie uszkodzone, co może zwiększyć powtarzalny wzrost lub degenerację komórek w komórkach nowotworowych. Ryzyko krwawienia jest ograniczone do minimum, jednak nie jest całkowicie wykluczone. Wszystko to wymaga, aby kobieta zwracała uwagę na swoje zdrowie w przyszłości, przestrzeganie wszystkich zaleceń lekarza i wizyty w planowanych inspekcjach. Wtedy okres pooperacyjny może przejść bez komplikacji. W pierwszych trzech dniach po operacji zwykle przepisuje się środki znieczulające, ponieważ obecne są bolesne odczucia. Silne leki często nie są wymagane, wystarczająco nie-shpy. Jest brany trzy razy dziennie. Umożliwia to rozluźnienie mięśni macicy i uniknięcie gromadzenia się krwi w szyjce macicy, co często występuje w wyniku skurczu. Również lekarze muszą przepisywać leki przeciwzapalne, ponieważ każdej interwencji, nawet minimalnej, zawsze towarzyszy stan zapalny. Zapalenie powinno zostać zatrzymane tak szybko, jak to możliwe, aby nie spowodować ponownego wzrostu polipa lub nadmiernego wzrostu błony śluzowej macicy. Jeśli istnieje ryzyko infekcji, rozwoju procesu infekcyjno-zapalnego, zapalenia w innych biotopach lub w przypadku zaburzeń mikroflory, konieczne jest poddanie się kuracji antybiotykowej. Czasami można przepisać leki probiotyczne. Ponadto prawie zawsze wymagana jest antybiotykoterapia, jeśli podczas operacji wykonywany jest kiretaż lub skrobanie. Wynika to z dużej powierzchni uszkodzeń i uszkodzeń otaczających tkanek, które mogą prowadzić do stanu zapalnego. Usunięty polip jest zawsze badany metodami histologicznymi w celu ustalenia, czy guz jest łagodny, czy złośliwy. W przypadku stwierdzenia nowotworu złośliwego może być konieczne dodatkowe leczenie przeciwnowotworowe. Zwykle wyniki są gotowe 10-30 dni po dacie złożenia. Wszystko zależy tylko od biologicznych właściwości wycinanej tkanki, od tempa jej wzrostu. Tkankę bada się metodami mikroskopowymi i innymi metodami, zgodnie z otrzymanymi wynikami przepisuje się odpowiednie leczenie. W przypadku, gdy przyczyna tworzenia się polipów służyła jako nierównowaga hormonalna, przepisuje się preparaty hormonalne. Najczęściej gestageny i środki antykoncepcyjne są przepisywane. Medycyna niekonwencjonalna, leki homeopatyczne mogą być włączone w kompleksową terapię odbudowującą, ale można je przyjmować dopiero po uzyskaniu wyników badania i po wstępnej konsultacji z lekarzem. Jeśli to konieczne, sam lekarz uwzględni te fundusze na liście zaleceń. Jeśli nie, musisz omówić to z lekarzem. Czasami przepisywane środki uspokajające. Jest to szczególnie skuteczne w przypadku uszkodzenia otaczających tkanek z zaburzeniem równowagi hormonalnej. Kojący oznacza pomoc w złagodzeniu stresu i przyspieszenie procesu gojenia. Aby pobudzić szybki powrót do zdrowia, przyspieszyć procesy regeneracji, można zastosować ogólne leczenie regenerujące, na przykład terapię witaminową, środki immunomodulujące. Ważne jest, aby przestrzegać reżimu dnia i właściwego odżywiania. Żywność powinna być dietetyczna: gotowana, parowa. Alkohol, a także przyprawy, marynaty, tłuste potrawy, musisz całkowicie wykluczyć. Dieta powinna zostać opracowana wspólnie z lekarzem, aby uwzględnić wszystkie niuanse. Umożliwia to zwiększenie naturalnej odporności organizmu, połączenie mechanizmów ochronnych. Może być wymagana fizjoterapia. Szczególną uwagę zwraca się na elektroforezę, magnetoterapię i ultradźwięki. Kobieta w okresie pooperacyjnym nie może brać gorącej kąpieli, odwiedzać sauny i kąpiele. Może to spowodować krwawienie. Tylko prysznic jest dozwolony. W ciągu miesiąca nie możesz ćwiczyć, ćwiczyć. W ciągu miesiąca nie możesz robić douching, życie seksualne nie żyje. Nie należy przyjmować leków, które zwiększają rozrzedzenie krwi, w tym analgin, aspirynę. Szpital po usunięciu polipa macicy Średnio szpital jest wydawany na cały okres pooperacyjny. Dodatkowo można mu nadać 1-2 tygodnie na dalszą regenerację. Wszystko zależy od stanu organizmu, od tego, czy występują powikłania, współistniejące choroby. Jeśli wystąpią powikłania, szpital można przedłużyć. Najdłuższy szpital będzie po wyłyżnięciu, operacji kawitacji. Jeśli operacja została wykonana histeroskopowo lub laparoskopowo, szpital może trwać do tygodnia. Jeśli przeprowadzono zabieg usuwania laserem, kobieta w ogóle nie może zwolnić się, ponieważ może wrócić do normalnego życia po 2-3 godzinach. Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors.

kiedy można ćwiczyć po usunięciu macicy